Przez życie ludzkie można przejść. Tak po prostu, błąkać się z kąta w kąt, żyć z dnia na dzień, nie przejmować się jutrem. Można otoczyć się wspaniałymi rzeczami, honorami czy też ludźmi, którzy wydawali nam się najlepszymi przyjaciółmi. W tym świecie, gdzie jest tyle zła, zamykamy się w sobie i na potrzeby innych, na pomoc drugiemu człowiekowi, i będąc niemalże egoistycznym staramy się chronić za wszelką cenę tego, co zdobyliśmy, to co osiągnęliśmy - tylko to się dla nas liczy, nic i nikt więcej. Mogłoby się zdawać, że przeżyliśmy życie wzniośle, dobrze. Ale gdy nadejdzie ostateczny moment kruchości i ulotności naszego życia, nie liczy się to, co posiadaliśmy, tylko co my zostawiliśmy po sobie. Te wszystkie rzeczy materialne, cz też tytuły przemijają, nie mają znaczenia. Liczy się to, jaką część siebie pozostawiliśmy tu, na ziemi.

Nie znałam Śp. Pani Marii, nie wiedziałam, czy się zajmowała, czy miała dzieci, dobry samochód, ładne mieszkanie, jaki był najszczęśliwszy dzień w życiu. Nie wiedziałam o niej nic, prócz jednej rzeczy. Wiedziałam o wielkości jej serca. Dzięki jej dobroci mogłam spełnić swoje marzenia, na których sfinansowanie nie mogłam sobie nigdy pozwolić ani ja, ani moi rodzice. Pani Maria była dla mnie podmuchem wiatru, dzięki któremu nauczyłam się latać. Dzięki jej pomocy zrozumiałam, że gdy tylko będę wytrwale dążyć do celu, kiedyś będę w stanie odlecieć jeszcze wyżej. Jej dobremu sercu nie zależało na własnych dobrach materialnych tylko na dobru drugiego człowieka. Dawała szanse tym, którzy tych szans wcześniej nie widzieli.

Czasami lubię wychodzić na balkon nocą, by oglądać gwiazdy. Te jasne promyki, które przekazują nam, ziemskim stworzeniom, cudowną, nieziemską energię, mimo że same od wielu lat już nie istnieją. Zostawiają po sobie ślad, który my teraz widzimy tutaj. Jak gdyby cały świat na dobranoc całował każdego z nas w czoło mówiąc: "Ty też jesteś jak ta gwiazda. Kiedyś też zgaśniesz, ale nie bój się. Nie bój się tego, że musisz odejść. Obawiaj się tylko tego, jak długo po swoim odejściu będziesz dalej świecić dla innych."

Jestem przekonana, że Pani Maria będzie świecić dla nas bardzo długo.

Zgodnie z wolą Rodziny powołany został Fundusz Stypendialny im. Marii Klamut na rzecz pomocy zdolnej młodzieży z niezamożnych rodzin z I Liceum Ogólnokształcącego im. Króla Władysława Jagiełły w Dębicy. Darowizny na Fundusz Stypendialny im. Marii Klamut można przekazywać także przelewem na konto:
Odbiorca: Fundacja Świętego Mikołaja
Numer subkonta szkoły: 59 1090 0004 9149 0000 0000 0092
Tytuł przelewu: darowizna na szkolny Fundusz Stypendialny im. Marii Klamut